Πάμε θέατρο: Η Αλίκη βαριέται, αλλά εσύ σίγουρα δεν τη βαριέσαι.

Είναι ένα έργο που ανήκει στην κλασική παιδική λογοτεχνία, και για μένα ειναι η πιο αντισυμβατική ιστορία. Μια ιστορία στην οποία έρχονται τα πάνω κάτω, τίποτα δεν ειναι δεδομένο, η διαφορετικότητα ειναι επιλογή, ενώ η απελευθέρωση από κάθε μορφή καταπίεσης μονόδρομος.

Η μεταφορα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» σε θεατρική παράσταση, σίγουρα είναι πρόκληση, μια πρόκληση την οποία κερδίζει κάθε Κυριακή η Ομάδα Τσόκαρα στο Θεατρο Θησείον (www.facebook.com/theseumtheatre, http://www.pro4.gr) , ανεβάζοντας την παράσταση «Η Αλίκη είχε αρχίσει να βαριέται έτσι που καθόταν πάνω στο χορτάρι». Και δεν την κερδίζουν εύκολα, αλλά με πολύ κόπο και πολλή δουλειά. Δεν είναι εύκολη παράσταση. Κάθε άλλο μάλιστα! Δύσκολη είναι και ίσως περισσότερο δύσκολη για τους γονείς παρά για τα παιδιά.

Και ενώ λοιπόν είχα τις αμφιβολίες μου για το αν η Χριστίνα θα μπορουσε να την παρακολουθησει στα δυσκολα σημεία, η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες των ηθοποιών με διέψευσαν. Στην αρχή  η Χριστίνα ήθελε 2 -3 διευκρινήσεις, μετά ομως δεν με χρειάστηκε άλλο.

Όλα σε αυτή την παράσταση ξεκινούν και τελειώνουν στο φουαγιέ και αυτό ίσως είναι ένα τρικ που κερδίζει αμέσως τα παιδιά. Μου άρεσε πολύ η φυσική και χωρίς υπερβολές ερμηνεία της Ανδρομάχης Σπανέλλη ως Αλίκη, ενώ οι εναλλαγές στους άλλους ρόλους των δυο ηθοποιών ηταν πραγματικά εντυπωσιακές. Η Ελεάννα Αποστολάκη ως γριά χελώνα είναι εξαιρετική, ενώ η Μελίσσα Κωτσάκη είναι απίθανη ως τρελο-καπελάς.

Διαβάζοντας μετά την παράσταση περισσότερα στοιχεία για τους συντελεστές, ενθουσιάστηκα που η πρωτότυπη μουσική είναι του Θάνου Κοσμίδη, ο οποίος είναι μέλος των Burger Project. Την λατρεία για τους Burger Project την έχω ήδη εκφράσει και αναλύσει σε δύο προηγούμενα posts. (https://christinamyprincess.wordpress.com/2016/10/24/%cf%80%ce%ae%ce%b3%ce%b1%ce%bc%ce%b5-%cf%83%cf%84%ce%bf-bobos-festival/, https://christinamyprincess.wordpress.com/2016/11/14/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b8%ce%ad%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%bf%ce%b8%ce%b5%cf%81/)

Να είσαι επίσης προετοιμασμένη ή προετοιμaσμένος να ακούσεις κανένα σχόλιο του τύπου «τα βλέπεις;», στο σημείο που η Αλίκη «τα χώνει» στους μεγάλους για τους κανόνες και τις τιμωρίες που επιβάλλουν στα παιδιά και για το γεγονός οτι ποτέ δεν τα ακούνε.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, η Αλίκη θα είναι πάντα το κορίτσι που δεν θέλει να μεγαλώσει και που αρνείται να καταλάβει την τρέλα των μεγάλων. Μπορεί άλλωστε να την κατηγορήσει κανείς για αυτό;